Recensies
Gerard Slooven | Folk Guitar 12 string
Na een aantal jaren nylon- en staalsnarige gitaren te hebben bespeeld was ik toe aan de ultieme uitdaging: een 12-snarige gitaar!!!
Frans van Oosterhout heeft toen dit geweldige instrument voor me gebouwd. Alles is in samenspraak ontworpen, en ik ben heel blij met de manier waarop het instrument eruit ziet, aanvoelt, klinkt en speelt.
Ik denk dat dit mijn mooiste gitaar is: er is niets aan het instrument te ontdekken waar ik niet 100% tevreden over ben. Het is dan ook een erg indrukwekkend instrument.
De gitaar heeft enorm veel volume, maar tegelijkertijd een erg mooie toon.
Hard, zacht, agressief of gevoelig, de gitaar schrikt er niet voor terug.
Ik gebruik de gitaar voornamelijk voor finger-picking en ook voor deze stijl is het een heel erg bespeelbare gitaar, iets wat voor een 12-snarige gitaar zeker niet vanzelfsprekend is...
Het is wel een uitdaging om het instrument de baas te blijven: de gitaar heeft de neiging om de speler te hard te laten spelen als je niet oppast en ik probeer hem nog steeds te 'temmen'.
Hij is bespannen met een lichte set snaren en is gestemd in standaard stemming.
Ik had aanvankelijk wat twijfels of ik de gitaar voor open stemmingen wilde gaan gebruiken. Dat zou het spelen van sommige muziek veel eenvoudiger maken, maar ik heb besloten dat de gitaar moest worden ingezet voor zoveel muziek als mogelijk: dus dat werd toch standaard stemming.
Gitaren zijn er om bespeeld te worden en dat geldt ook voor dit instrument. Hij wordt bijna dagelijks bespeeld en heeft zijn weg gevonden naar verscheidene opnames.
Een instrument als dit is een vriend voor het leven...
Ruud Mulder | "Three of a perfect pair"
Ik ben de trotse eigenaar van drie door Frans van Oosterhout geheel naar mijn wens gebouwde gitaren: een klassieke, een staalsnarig akoestische en een electrische.
Dat kwam zo:
Ik speelde al jaren op verschillende gitaren en basgitaren. Alleen, maar ook samen met anderen. Dat varieerde van begeleidingsband (koor en cabaretgroep), diverse andere bands (jazz/pop/rock) en een klassiek gitaarduo.
Voor mij waren instrumenten dingen waar je voor naar de winkel ging waar je er de nodige uitprobeert en dan de meest geschikte uitkiest. Dat veranderde drastisch toen mijn "broeder in de kunst" Theo, met wie ik het gitaarduo Guitaresque vorm, een gitaar liet bouwen door Frans van Oosterhout. Dat was andere koek! Op mijn klassieke gitaar (een niet al te dure Aria AC30 die ik al jaren had) liepen de snaren aan, maar geen nood: Frans vijlde de frets zo dat hij speelde als nooit tevoren.
Maar, hij haalde het natuurlijk in geen velden of wegen bij Theo's gitaar. Dus met Frans in overleg om er voor mij ook eentje te bouwen.
Hij had al een 7-snarige gitaar gebouwd en ik vond dat ontwerp (met name de kop) erg mooi. Dat werd het uitgangspunt. Na overleg over vorm en klank (ik houd meer van een warme klank) bouwde Frans deze gitaar. De Aria heb ik, nadat hij een een paar jaar ongebruikt aan de muur hing, maar van de hand gedaan.
De volgende kwam een aantal jaren later toen ik een paar lesvideos van Adrian Legg had gezien. Die speelt met banjo-mechanieken (zie: www.adrianlegg.com ) waarmee hij geweldig mooie effecten weet te bereiken. Tijd voor overleg met Frans. De basisvorm was hetzelfde als de klassieke en het resultaat was weer geweldig.
Als kers op de taart moest er natuurlijk nog een electrische gitaar bij. Daarvoor waren de uitgangspunten een stratocaster en een telecaster, oftewel: het is een strelecaster geworden. De bovenkant van de body is een telecaster, de onderkant een stratocaster en de kop het gemiddelde.
Ik ben nogal fan van de Roland VG effecten, dus de electronica is erg afwijkend. Geen gewone gitaaruitgang, maar een hexaphonische uitgang via Ghost piezos in de brug. De elementen die je ziet zijn voor het sustainiac systeem. Als je die inschakelt neemt het brugelement de snaartrilling op en stuurt het halselement aan die de snaren in trilling houdt (zoals Carlos Santana's befaamde oneindige sustain, maar dan ook op laag volume). Details over dat systeem zijn te vinden op www.sustainiac.com
En dat maakt mijn "Three of a perfect pair" (voor wie dat niets zegt: zoek eens op "King Crimson") compleet. En mij een gelukkig mens. Zoals gitaarclub-collega Tom zei toen hij zijn door Frans gebouwde instrument een paar weken had: nu weet ik wat ze bedoelen als ze zeggen er is een verschil tussen een viool en een Stradivarius!
Tom Heise | Classical Guitar
In januari 2005 ben ik bij de gitaarclub gekomen.
Ik heb vroeger gitaar gespeeld en 5 jaar les gehad maar daarna bijna 30 jaar niet meer gespeeld. Sinds januari 2005 heb ik weer les genomen van een conservatoriumleraar die de puntjes op de i zet en ga ik steeds meer vooruit.
Ik speel graag samen met de gitaarclub en leer daar veel van.
In 2006 heb ik door Frans van Oosterhout een concertgitaar laten bouwen die in februari 2007 klaar is gekomen.
Volgens de club, die hem al langer kent, heeft hij hiermee een topprestatie geleverd. Alhoewel ik zijn directe voorganger, de gitaar van een van de clubleden, ook een klassieke gitaar, minstens zo mooi vind klinken als mijn eigen gitaar, blijkt toch dat Frans steeds betere gitaren bouwt.
Zelf ben ik ontzettend blij met mijn gitaar en speel er dagelijks vele uren op
Wim Jongenelen | Classical Guitars
Sinds jaren heb ik al gitaren van Frans. Ik ben zeer tevreden over de klank en de stijl van het instrument ook de diversiteit is naar mijn gevoel top. Frans ga zo door.
Mijn gitaren zijn van oudere datum, wat voor de beoordeling alleen maar goed is.
De eerste gitaar die ik door Frans liet bouwen was een klassieke gitaar met cedertop.
Mijn tweede, ook een klassieke gitaar, maar dan met fichte top, heeft hij in 1991 voor mij gebouwd.
Er zit een stijgende lijn in zowel de klank als in de stijl.
Ik ben dik tevreden met mijn, door Frans gemaakte, instrumenten.
Alexander Melis | Steel string Guitar
De gitaar die Frans gebouwd heeft klinkt echt geweldig.
Ik heb de snaren aangepast met – een voorkeur van mij – Elixer 010. Door de grootte van de klankkast
is de gitaar ondanks de dunnere snaar toch vol van klank.
Ik was altijd fan van de bespeelbaarheid van de Taylor, nu na enkele maanden intensief spelen op de gitaar van Frans is zowel de klankkleur als bespeelbaarheid van deze gitaar het beste wat ik ooit heb gehad.
Inmiddels heb ik de gitaar al gebruikt bij optredens in De Baron en Delfts Blauw in Eindhoven. Dejavu in Son en Jo d’n Urste in Valkenswaard.
Ook op het podium klinkt de gitaar nu met enige ervaring in het afstellen vol en zonder rondzingen.
Dominique Thomaes | Classical Guitar
Een jaar geleden, besloot ik een nieuwe gitaar aan te schaffen.
Vrienden van mij spelen prachtig op prachtige gitaren gebouwd door Frans van Oosterhout, de keuze van de gitaarbouwer was dus vlug gemaakt. Prachtige instrumenten, melodieuze prijzen, dat sprak me wel aan.
De eerste stap was om alles goed te bespreken met Frans, welk hout, welke maat (graag iets kleiner 64 cm i.p.v. 65), welke keur, welk rozet …
Eén jaar lang heb ik de geboorte van mijn gitaar gevolgd, het bovenblad, de zij-en achterkanten, de hals, wel of geen versieringen…En altijd was Frans altijd even vriendelijk, rustig en open om mijn vragen te beantwoorden.
Zeker toen ik met dat vreemde verzoek kwam om een “armrest” aan te brengen (zo’n armrest is vind ik, heel comfortabel en laat het bovenblad nog beter trillen)
Informeren, foto’s bekijken, kortom werk van maken, alles was mogelijk als hij maar niet gepusht werd. Ik gunde hem dus alle tijd.
Uiteindelijk, zaterdag 29 mei 2010, kreeg ik het verwachte telefoontje: je gitaar is klaar! En ja, hoor. Daar stond hij: Prachtig! Elegant! Glanzend! Licht! Precies zoals ik het wilde.
Zondag 30 mei, is voor mij een heel belangrijke dag geweest. Ik had een pasgeboren-gitaar in mijn handen, haar potentieel is groot maar dat moest nog tot uitdrukking komen. De hele dag heb ik gespeeld. Die nieuwe, heldere, doorklinkende klanken moest ik leren beheersen. Mijn vingers moesten hun plaatsen op de toetsen verkennen. De snaren moest ik leren aanraken. Alles moest preciezer gebeuren, alles klonk scherper door…ook de fouten!
Ik heb nu al vele uren gespeeld op mijn gitaar en het plezier blijft groeien. Ik ontdek steeds meer hoe makkelijk mijn linkerhand glijdt op de hals, hoe moeilijke grepen soepeler verlopen, het lukt me steeds beter om de hoge tonen te laten zingen en de lage te laten brommen. Kortom, ik verkeer in een staat van verliefdheid, wat wil je nog meer!
Frans, bedankt!
Deze ‘Romanze’ van Paganini is voor jou!
Theo Thomassen | Classical Guitar
Frans van Oosterhout bouwde voor mij in 1994 een klassieke gitaar. Ik bespeelde tot dan toe een Hopf die een mooie klank had, maar mij toch beperkte in speelmogelijkheden. Frans vroeg mij welke muziek ik graag speelde en dat was in die tijd vooral muziek uit de Renaissance en de Barok. De gitaar moest daarom een lichte en heldere klank hebben. Frans legde mij uit dat hij de klank door de keuze van de materialen voor de klankkast en de constructie van de gitaar kon realiseren. Gitaarbouw was kennelijk een vak en een goede bouwer weet wat hij moet doen om het instrument naar wensen voorkeuren van de toekomstige bespeler te bouwen.
Ik herinner mij dat er aan het einde van "het intakegesprek" een stapeltje plankjes op de vloer van de lutherie lag. Dit zou dus mijn droomgitaar worden. En dat is Frans meer dan gelukt.
Ik speel vanaf 1994 met veel plezier bijna dagelijks op dit prachtige instrument, dat een rijk palet aan klankkleur en technische mogelijkheden biedt. Het is dan ook niet bij alleen Oude Muziek spelen gebleven.
In de loop der jaren heb ik mijn repertoire kunnen aanvullen met stukken uit alle stijlperioden en heb ik met mijn gitaarvriend Ruud Mulder enkele malen voor publiek gespeeld. De laatste jaren schrijf ik voor dit instrument ook muziek die ik samen met anderen in de gitaarclub speel.
Ik hoop nog vele jaren op deze mooie gitaar te kunnen spelen. Muziek is geluk.
Voor de geïnteresseerden:
• Top (voor/bovenblad): Fichte
• Zijkanten: Palissander
• Achterblad: Palissander
• Hals: ceder
• Toets: ebben
• Mechanieken: Rubner
Wim Lambregts | Classical Guitar
Een ambacht om trots op te zijn
Ik ontmoette Frans toen hij zich gevestigd had aan de Nieuwendijk te Geldrop in 1993, omdat mijn oude Swagemakers gitaar hoog nodig toe was aan nieuwe fretten.
Dat kan, geen enkel probleem, zei Frans terwijl hij mijn mahonie gitaartje uit 1974 aandachtig bestudeerde.
Het was op een zaterdag middag, en na een beker koffie en een aardige babbel over het vak Luthier, kreeg ik een rondgang door het atelier. Achter de klapdeuren was een werkplaatsje van ongeveer 4x4 meter met een werkbank die je nauwelijks kon zien van het stof en het gereedschap. Verder nog een lintzaag en cirkelzaag/schaafbank en frees combi-machine en de wanden hingen vol met mallen, en nog niet afgewerkte snaarinstrumenten.
De vloer lag bezaaid met houtkrullen en er hing een geur als of je midden in het bos stond. Volkomen verrast stond ik daar in mijn eigen oude droom, Luthier had ik ook best willen worden, maar zag daar destijds geen brood in.
Na dat eerste bezoek was ik meteen verkocht en moest dus een nieuwe gitaar hebben. Het werd een klassieke gitaar, met een fichte top en palissander achterblad en zijkanten.
Wat een verschil in klank was dat vergeleken met mijn oude gitaar, die overigens toch nieuwe fretten kreeg, omdat ik er geen afstand van kon nemen.
Er volgde tot aan de dag van vandaag nog vele visites met koffie en we speelden samen wat gitaar duo's. Stilaan leerde ik veel van Frans, en kon mijn droom toch een beetje verwezenlijken.
Met adviezen van de Bouwmeester maakte ik thuis drie leuke snaarinstrumenten, een Quatro, een Requinto en een renaissance Luit.
Mijn tweede 'van Oosterhout' is afgebouwd in 2000. Tijdens de bouw hebben samen veel overlegd en geëxperimenteerd met het plaatsen van de zangbalken. Uiteindelijk is het een geweldige gitaar geworden, met een specifieke klank dankzij de mooie houtsoorten die gebruikt zijn. Een Ceder top, palissander rug en zijkanten. Ik was verknocht aan dit instrument, totdat ze bij een ongeval is gesneuveld.
Ja, wat moet je dan als gitaarliefhebber.
Juist ja, een nieuwe laten bouwen. Met veel overleg, bij Frans is bijna alles mogelijk, is in 2005 een prachtige gitaar vervaardigd van uiteraard top materialen. Een fichte bovenblad en het achterblad en zijkanten van palissander, een simpele rozet en bescheiden bindingen, een ebbenhouten toets en een strak afgewerkte kop. We besloten de gitaar 10 mm dieper te bouwen als wat Frans gewend was te doen, om zo meer power uit de gitaar te halen.
Wel, het resultaat is verbluffend. Het instrument heeft een helder midden en hoog register, geweldige flageolet tonen en de bassen zijn diep en vol van klank. Ook de projectie van de gitaar is zoals verwacht buitengewoon krachtig. Ik bespeel deze gitaar nu zes jaar, en heb het instrument zien groeien tot wat het nu is. GEWELDIG.
Frans, bedankt voor dit uitmuntend vakwerk.
Door Wim Lambregts
Zo klinkt deze gitaar 'Across the plain' uitgevoerd door Wim Lambregts
Frans Paul | Classical Guitar | Workshop
Hallo Frans!
2 jaar geleden besloten we samen dat we een workshop gitaar maken zouden doen.
Aangezien ik super onhandig was en nog nooit met mijn handen gewerkt heb leek dit mij een enorme uitdaging!
Zaterdagmiddag toog ik naar Geldrop (je was nog niet verhuisd) en na een hartelijke ontvangst door jou en Lonneke met een kopje koffie zijn we aan de slag gegaan!
Allereerst kreeg ik een houten plaat en een ijzeren franssjabloon in mijn handen gedrukt met de opdracht: teken het maar uit en zaag het netjes met de lintzaag langs de randjes uit! Dit lukte me ook nog wonderwel en ik was er trots op! Ik had het voorblad van de klankkast gezaagd!
Later besefte ik dat dit de makkelijkste opdracht was geweest........Daarna moest ik er een klankgat in zagen (zweet, was moeilijker opdracht) en daarna een ruimte rond dit gat frezen zodat de rozet die ik uitgekozen had er precies in zou passen...dit was de eerste dag en ik vond dat het lekker opschoot.
De waarheid was echter anders heb er nog vele maanden aan moeten werken!
Wat me van het hart moet is dat jij met mij een enorm geduld heeft gehad, alles duidelijk voorgedaan heeft en bovenal met deze onhandige kluns ontzettend geduldig en vrolijk was! Jij liet me vooral in mijn waarde en was ook streng, alles moest perfect zijn (jij zei: mijn bedrijfsnaam komt op jouw gitaar en die staat voor kwaliteit dus wat niet perfect was moest ik opnieuw doen!)
Al met al heb ik in een jaar tijd ontzettend veel van je geleerd en heb er eerbied voor gekregen want jij bent een echte vakman!
Ik zie dat ook aan jouw klanten die bijna allemaal naar mijn gitaarbouwen zijn komen kijken en waar ze voor kwamen zoals reparaties werden perfect en naar volle tevredenheid gemaakt door jou. Er liep geen ontevreden klant de deur uit! We hebben tijdens die periode samen in de krant gestaan met het gitaarbouwen en zelfs ik kreeg er veel positieve reacties over...
Mijn gitaar is nu klaar en aan de binnenkant van de voorkant van de klankkast staat mijn naam met een datum voor het nageslacht en in het klankgat kun je de sticker van "Lutherie van Oosterhout" vinden met daaronder MIJN NAAM!!!!
Ik heb nu de beschikking over mijn eigen gemaakte gitaar, gemaakt onder jouw bezielende leiding met een prachtig akoestisch geluid waar ik uiteraard erg trots op ben.
Soms denk ik dat mijn gitaar de beste is die uit de Lutherie is gekomen??? Maar ja wie weet.... Frans, nogmaals bedankt voor alles, ik heb er ontzettend veel van geleerd en ben nu minder onhandig en ik heb nu een prachtgitaar in huis! Echt een aanrader voor iedereen om dit te doen!
Als iemand meer wil weten hoe ik dit ervaren heb laat maar weten! foto's kan iedereen zien op mijn facebook pagina
Frans Paul
f.paul@chello.nl
zie ook pagina workshops
Plaats hier je eigen recensie