Door Ruud Mulder
Bij de klassieke brug zie je dat de lus, die de snaar maakt, de snaar wat wegtrekt waardoor die achter de kam wat horizontaler komt te liggen.
Omdat dat niet voor alle snaren hetzelfde gebeurt is de hoekverandering niet bij alle snaren hetzelfde (zoals in het plaatje duidelijk is te zien).
Eerst heb ik geprobeerd met zogenaamde 'string-ties' of dit echt een klankverbetering teweegbrengt. Dit zijn kleine blokjes waar de snaar extra doorheen gehaald wordt.
Zie hier waar een ontwerp staat dat met een 3D-printer geprint kan worden. Dit leverde inderdaad een betere toon op. Maar het wisselen van snaren is wel wat extra priegelwerk.
Een type brug die je op de klassieke gitaar steeds vaker tegenkomt is de 12-gats brug.
Het voordeel van een dergelijke brug is dat de hoek die de snaar met de kam aan de achterkant van de brug maakt constant is. Hierdoor is de druk op de kam maximaal en voor alle snaren hetzelfde,
wat de toon ten goede komt.
Vandaar dat ik Frans gevraagd heb om zes extra gaatjes in de brug te maken.
De extra gaten zijn voor de bassnaren niet hetzelfde geplaatst als voor de hoge drie snaren. Daardoor lopen de snaren anders over de kam, puur uit esthetische overwegingen. Dat past namelijk mooi bij de 'golfjes' aan de uiteinden van de brug. Voor de klank maakt het niet uit.
Doordat er nu geen string-ties meer nodig zijn en er nog wat extra gaatjes in de brug zitten wordt die nog wat lichter. Ik had het idee dat daarmee de klank nog iets zou verbeteren doordat het
bovenblad nog iets beter zou gaan trillen. Maar als dat zo is, is dat verschil te klein voor mijn oren. ;-)
Kortom, weer een prima klus geklaard door Frans! Hartelijk dank daarvoor.
Dank aan Ruud Mulder voor deze blog.
Zie meer van Ruud bij recensies
Reactie schrijven